Museumbezoek 'Goeie reis!' - ©Piet Modderkolk

In gesprek met Annette Wilde | Museum Helmond

Zeg je museum en educatie, dan zeg je Annette Wilde! Al jarenlang is zij één van onze vaste partners als het gaat om cultuur-educatief aanbod. En het museum staat niet stil. Momenteel wordt er gewerkt aan nieuwe erfgoedprojecten in het kasteel voor zowel het basis- als het voortgezet onderwijs. Het museum gaat met Lucas Gassel de wijk in en er wordt een project ontwikkeld voor het MBO.

Maar waarom zou je eigenlijk het museum bezoeken met je klas? Behalve dat het natuurlijk hartstikke leuk is, werken de leerlingen ook nog eens aan belangrijke competenties. Ze leren echt te kijken, vragen te stellen, nieuwsgierig te zijn en creatief te denken. Iemand die het ons allemaal uit kan leggen is Annette. Tijd voor een goed gesprek!

Wat een fantastische functie: educator bij Museum Helmond. Hoe ben je daar terecht gekomen?

Mijn carrière begon in 1984 als docent textiele werkvormen/tekenen op het voortgezet onderwijs. Toen ik in contact kwam met de educatief medewerker van Museum Helmond, heb ik gevraagd: ‘Durf jij het aan, want ik had echt niet de makkelijkste doelgroep, als ik met mijn klas naar het museum kom?’. Het was in die tijd nog helemaal niet zo gewoon om met je klas naar een museum te gaan, maar gelukkig was ze meteen enthousiast. Hieruit is een heel project ontstaan wat we enkele keren herhaald hebben. Na een tijd in het onderwijs te hebben gewerkt, ben ik bij het toenmalige Kunstencentrum gestart om het Kunstmenu op te zetten in Helmond. Dus eigenlijk wat CultuurContact nu doet. Pas hierna, in 2000, begon ik als educatief medewerker bij het museum.

In deze functie kan ik mijn ervaring binnen het voortgezet onderwijs, als intermediaire en als moeder van toen opgroeiende kinderen combineren. En ik heb een kunstopleiding gevolgd, dus mag mezelf ook nog kunstenaar noemen. Toen ik in het museum aan de slag ging, viel eigenlijk alles op z’n plek!

Waar ben je momenteel mee bezig?

Op dit moment zijn we druk bezig met de projecten ‘Ik ga op reis en neem mee’ (BO) en ‘Goeie reis!’ (VO) bij de tentoonstelling ‘Andrei Roiter NOW’. Hierbij hebben we Digital Sprayers ingezet. Digital Sprayers is een tool die jongere generaties stimuleert zich meer politiek gericht uit te drukken op een creatieve en artistieke manier. Heel spannend, maar het lijkt enorm goed aan te slaan! De leeftijdsgroep (BO) is aan de jonge kant. Maar als je het resultaat ziet: de leerlingen vertellen er hele verhalen bij. Ze denken dus echt na over wat ze aan het doen zijn. Het doel is om creatief aan de slag te gaan en ook vooral lol te hebben! We zien enthousiasme, nieuwsgierigheid en inderdaad lol. De schilderijen van Roiter zijn niet de makkelijkste werken, maar ze krijgen echt betekenis.

Ook zijn we bezig met het ontwikkelen van nieuwe projecten in het kasteel. Zo gaan we met Erfgoed Brabant, Beamitup en het voortgezet onderwijs aan de slag met een project rondom cultureel erfgoed en macht. Dit past natuurlijk perfect binnen het domein burgerschap. En voor het basisonderwijs zijn we bezig met een archeologie project. Hier hebben al een keer een leuke pilot mee gedraaid! En daarnaast natuurlijk de programmering van de Wah?! cultuurweek voor leerjaar 3 van het VO. En we zijn zelfs bezig met de ontwikkeling van een project voor het MBO. Oh, en Lucas Gassel in de wijk. Een drukke tijd dus.

Cultuureducatie spreekt allerlei competenties aan bij jongeren en kinderen. Welke competenties staan centraal bij een bezoek aan Museum Helmond?

Als ik zie dat kinderen geïnteresseerd zijn, bezig zijn, het leuk hebben en het museum als fijne plek ervaren, ben ik al tevreden. Maar ze werken natuurlijk aan allerlei competenties! Leren kijken en observeren bijvoorbeeld. Want als je dat met kunst doet, kun je dat ook met je omgeving en mensen. Leren vragen te stellen bij datgene dat je ziet. En creatief denken, op twee manieren: het antwoord op vraag Waarom heeft de kunstenaar dit gemaakt?, maar ook het zelf verbeelden van wat in je hoofd zit. We werken zelfs aan een stukje taalontwikkeling. Het benoemen, praten met elkaar over kunst, luisteren en reflecteren.

Wat hoop je de bezoekers (zowel leerling als leraar) mee te geven?

Vooral plezier! Er was een jongetje dat zei: ‘Het was super, super, super, super leuk!’. En bij VO leerlingen wil ik ook graag dat ze er iets van opsteken, zoals bij Antropoceen. Hierin stond klimaatproblematiek centraal. Zo kun je kunst verbinden met maatschappelijke thema’s.

Waar ben je het meest trots op?

In 2005-2006 hadden we een bijzondere tentoonstelling van James Avati. Leerlingen van het VO werden zelf onderdeel van een cover ontwerp zoals Avati dat deed. Met rekken vol kleding en make-up. Ook leerlingen die met een lang gezicht binnenkwamen, gingen enthousiast aan de slag. En een Marokkaanse jongen die zich helemaal verkleedde als sexy vrouw als middelpunt op de cover! Hiermee leerde ik ook het verschil tussen VMBO en VWO leerlingen kennen. De eerste groep ging meteen aan de slag, terwijl veel VWO leerlingen aarzelend en twijfelend op de foto gingen.

En bij een project van Burtinsky maakte de leerlingen kennis met fotografie. Tot mijn verbazing kwam ik een paar maanden later een tentoonstelling tegen van een jong meisje. Op de vraag ‘Hoe ben je op fotografie gekomen?’ was haar antwoord: ‘Nou, wij hadden met school in het museum een project en daar heb ik fotografie ontdekt’. Reacties van leerlingen maken het bijzonder!